Jak skonfigurować i używać WiFi Direct

Czym jest Wi-Fi Direct i jak go używać to dość częste pytania wśród użytkowników. Aby zrozumieć istotę i zasadę działania Wi-Fi Direct, wymagana jest przynajmniej minimalna wiedza na temat sieci bezprzewodowych, dystrybucji danych w podobny sposób do wielu urządzeń, takich jak laptopy, telefony, telewizory, komputery PC i inne. Co warte podkreślenia, funkcja ta pozwala na stworzenie połączenia i przesyłanie danych bez konieczności stosowania routerów czy punktów dostępowych. To znaczy, że dwa lub więcej urządzeń może połączyć się ze sobą bezpośrednio.

Wi-Fi Direct: co to jest, do czego służy

Najczęstszym zastosowaniem technologii wi-fi jest obsługa i podłączenie określonej liczby urządzeń do internetu. Wymaga to skonfigurowania i włączenia do użytku routera. Użytkownik wybiera pożądany punkt dostępu, wprowadza hasło, a następnie może wysyłać i odbierać dane z globalnej sieci.

Router lub ruter jest wtedy łącznikiem, który może nadawać i odbierać informacje. Bez niego dostęp do sieci można uzyskać jedynie poprzez bezpośrednie połączenie kablem lub korzystając z internetu mobilnego.

Często jednak użytkownik nie musi korzystać z połączenia WAN, a jedynie potrzebuje stworzyć połączenie pomiędzy kilkoma urządzeniami jednocześnie. Na przykład, aby wydrukować dokument z komputera lub ustawić sterowanie i wyświetlić obraz na telewizorze z telefonu. Wi-Fi Direct został opracowany i wprowadzony właśnie w tym celu. Ma szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach, obsługuje dużą liczbę urządzeń i sprzętów.

Nie wszystkie urządzenia można połączyć za pomocą standardu. Wymaga on zdolności do jego obsługi oraz specjalnej aplikacji. Większość telewizorów Smart TV jest obecnie wyposażona w sieci bezprzewodowe i potrafi z nimi współpracować. Jednak pewna część z nich nie posiada tej funkcji. Trzeba to wziąć pod uwagę przy dokonywaniu wyboru. To samo dotyczy różnych innych urządzeń i sprzętów. Prawie wszystkie z nich łączą się z konwencjonalną siecią bezprzewodową, ale nie mają funkcji Wi-Fi Direct.

Historia

Standard ten zastąpił wolniejsze i bardziej skomplikowane połączenie zwane Bluetooth. Był on w stanie przesyłać dane na niewielkie odległości i ze stosunkowo niską prędkością.

Uwaga: Włączanie, korzystanie i wyłączanie sieci wi-fi jest znacznie łatwiejsze i szybsze niż w przypadku poprzednika.

Konfiguracja jest bardzo prosta, nawet dla niedoświadczonego użytkownika. Ten zestaw czynników sprawił, że Intel już w 2008 roku wprowadził pierwszy taki standard w postaci platformy Centrino. Następnie wielu innych producentów sprzętu sieciowego również przyjęło tę funkcję. Wsparcie dla Wi-Fi Direct jest obecnie dostępne dla wszystkich systemów operacyjnych, zarówno Windows, jak i iOS czy Android.

Cechy

Główną cechą tej funkcji jest możliwość wymiany danych bez użycia punktu dostępowego. To znaczy, że abonent uzyskuje bezpośrednie połączenie bez urządzeń pośredniczących. Zasada działania jest podobna do Ad-Hoc, która również działa w oparciu o bezpośrednie połączenie, ale jej prędkość jest ograniczona do 11 Megabitów.

Jak dotychczas

Wcześniej, aby wymienić informacje pomiędzy kilkoma urządzeniami, konieczne było zastosowanie bezpośredniego połączenia za pomocą kabla. Służyło to do wyprowadzania danych z komputera lub laptopa do drukarki, skanera, telewizora lub innych urządzeń.

Uwaga: Później wprowadzono bezprzewodowy standard Bluetooth, który znacznie ułatwił sprawę, ale miał ograniczony zasięg i szybkość. Jednak nawet on stał się ulubieńcem melomanów i fanów mobilnych gadżetów, gdyż do dziś współpracują one z tym standardem komunikacji.

Jak to działa

Zasada działania standardu jest jak najbardziej prosta i dostępna. Do podłączenia wymagana jest następująca kolejność czynności:

1. Aktywuj funkcję na wszystkich niezbędnych urządzeniach.
2. Wykrycie dostępnych urządzeń w celu wykonania połączenia.
3. Wprowadzanie hasła.

Uwaga: Zasada uzyskiwania dostępu jest identyczna jak w przypadku podłączania się do routera lub routera.

Po wykonaniu wszystkich operacji konieczne będzie wprowadzenie klucza cyfrowego, podobnie jak w przypadku technologii Bluetooth.

W tym przypadku jeden z gadżetów musi stworzyć punkt dostępu, podobny do routera. Pozostałe po prostu łączą się z nim bezpośrednio. Jako przykład można podać włączenie punktu dostępu w telefonie i podłączenie do niego drukarki. Dzięki temu możesz drukować zdjęcia lub dokumenty bezpośrednio z mobilnego gadżetu, bez konieczności przesyłania tych informacji do komputera.

Ważne: Tylko jedno z podłączanych urządzeń musi obsługiwać protokół Direct. W przypadku pozostałych wystarczy zwykłe połączenie wi-fi.

Dzięki technologii Simple Protected Setup lub WPS można obejść się także bez haseł. Jeśli Wi-Fi Direct korzysta z bezpiecznego hotspotu domowego, technologia ta wyświetli jedynie monit o wprowadzenie kodu numerycznego widocznego na wyświetlaczu i kliknięcie połączenia.

Wsparcie dla norm

Obsługiwane standardy są podobne do konwencjonalnych sieci Wi-Fi. W rzeczywistości jednak nie wszystkie moduły do funkcji Direct obsługują taką samą liczbę dostępnych standardów sieci bezprzewodowych. Dlatego też nie wszystkie telefony czy inne gadżety mogą bezpośrednio łączyć się jeden z drugim.

Uwaga: Często zdarza się, że połączenie jest obecne, ale nie są przesyłane żadne informacje. Wskazuje to, że urządzenie nie posiada wymaganego standardu.

Duży wpływ na nie ma również szybkość wymiany danych. Na przykład:

• 802.11 a pracuje z prędkością 54 Mb/s i częstotliwością 5 GHz;
• 802.11 b ma identyczną prędkość, ale na 5,5 GHz;
• 802.11 g zapewnia 54 Mbit/s na częstotliwości 2,4 GHz;
• 802.11 n ma 600 Mbit/s na częstotliwości 2,4-2,5 lub 5 GHz.

Różnica w stosunku do innych typów

Wi-Fi Direct różni się od starszej technologii Bluetooth w następujący sposób

• W standardzie bezprzewodowym Bluetooth pakiety są przesyłane tylko w jednym kierunku, co polega na nadawaniu lub wysyłaniu. W przypadku Wi-Fi istnieje możliwość jednoczesnej transmisji dwukierunkowej.
• Udoskonalenie technologii pozwoliło na osiągnięcie większych prędkości przesyłu danych.
• Wi-Fi ma nieco większy zasięg. Ma dwa rodzaje działania: Device Discovery, czyli wyszukiwanie sprzętu o podobnej funkcji; Service Discovery, odpowiadający tylko za przesyłanie plików.

Ważne! Ważną cechą wyróżniającą Direct jest rozszerzony zakres pracy.

Wady

Główne wady funkcji:

1. Zapychanie się fal powietrznych. W konwencjonalnej sieci Wi-Fi wszystkie urządzenia łączą się z jednym punktem dostępu, ale Wi-Fi Direct tworzy kilka oddzielnych sieci, których członkowie komunikują się ze sobą i przesyłają dane. Wszystkie sieci utworzone za pomocą Wi-Fi Direct nie mogą być kontrolowane i zapychają fale powietrzne;

2. Małe bezpieczeństwo sieci. Choć producenci urządzeń Wi-Fi Direct twierdzą, że połączenie to jest bezpieczniejsze niż np. Bluetooth, to w rzeczywistości standard ten przysparza sporo bólu głowy. Dopóki gadżet Wi-Fi Direct jest używany tylko w sieci domowej, nie stanowi zagrożenia dla swojego właściciela ani innych osób. Ale gdy jego właściciel przyjdzie do pracy w biurze, a urządzenie automatycznie znajdzie i połączy się z innymi gadżetami pracowników, dane firmowe nie są już bezpieczne;

3. Zwiększony pobór mocy. Z jednej strony jest to dobre, ponieważ można przesyłać duże ilości informacji z dużą prędkością. Ale z drugiej strony, dzisiejsze smartfony i tablety drenują się tak szybko, że dodatkowe obciążenie Wi-Fi Direct może stać się raczej obciążeniem niż użytecznością;

4. Zwiększona odległość robocza, którą uważa się za ogromną zaletę, w rzeczywistości nie zawsze jest tak ważna. W ten sposób sieć osobista może zostać przerwana z większej odległości, wcięta i wykorzystana przeciwko właścicielowi;

5. Do zastosowania standardu wymagany jest osobny moduł, zwykły moduł Wi-Fi nie nadaje się.

Włączanie i ustawianie

Najpopularniejsze ze wszystkich urządzeń są te działające na systemie operacyjnym Android. Należy zatem rozważyć konsekwencje skonfigurowania i włączenia funkcji dla tego systemu:

1. Pierwsze co należy zrobić to wejść w ustawienia gadżetu.
2. Następnie zlokalizuj i wybierz “Ustawienia Wi-Fi lub Internetu”.
3. Urządzenie przeniesie użytkownika do wyszukiwania dostępnych punktów przyłączeniowych.
4. Na drugim urządzeniu należy zaakceptować żądanie połączenia.
5. Wprowadź kod numeryczny lub hasło.

Ważne: Funkcja “Direct” jest wyjątkowo niestabilna. Często nie jest możliwe zidentyfikowanie jednego lub więcej punktów dostępu.

Aby usunąć usterkę, należy ponownie włączyć normę i powtórzyć procedurę ustawiania.

Na smartfonie i w telewizorze

Wiedza o tym, czym jest Wi-Fi Direct w smartfonie lub telewizorze, pozwala przeprowadzić prawidłowe ustawienie i połączenie. Jako przykład można podać, że usługa ta musi być aktywna na wszystkich urządzeniach, aby zapewnić pomyślne działanie. Telefon może być użyty jako punkt dostępu, następnie telewizor musi go wybrać i połączyć się. Następnie system poprosi o potwierdzenie połączenia na telefonie i poprosi o wprowadzenie hasła na telewizorze.

Uwaga: Ta sama zasada dotyczy każdego innego urządzenia domowego. Zawsze jedno jest punktem dostępu, a drugie wtyczką.

Transmisja danych

Aby przenieść niezbędne pliki, należy:

• Podłącz wszystkie wymagane gadżety do usługi jednocześnie;
• Wybierz żądany plik i kliknij na niego;
• W zakładce “Dodatki” należy wybrać opcję “Wyślij”;
• Z oferowanych opcji wybierz tę, którą chcesz wysłać.

W rzeczywistości jednak sprawy nie są tak proste. Ze skarg i opinii użytkowników wynika, że standard jest wyraźnie wadliwy i działa sporadycznie. Nie ma gwarancji, że użytkownik będzie w stanie wysłać wszystkie pliki poprawnie.

Wyłączanie

Usługę można również wyłączyć w ustawieniach gadżetu. Aby to zrobić, wystarczy wejść w sieci bezprzewodowe i wyłączyć Wi-Fi. Po ponownej aktywacji moduł Direct nie będzie już aktywny.

Niedostępność funkcji

Funkcja Direct może być niedostępna w przypadku awarii oprogramowania, awarii modułu lub odłączenia serwisu. W tym ostatnim przypadku wystarczy aktywacja. W przypadku awarii sprzętowej zaleca się oddanie gadżetu do naprawy.

Uwaga: Jeśli chodzi o awarie oprogramowania, zwykły restart często koryguje taką awarię.

Wi-Fi Direct zyskuje na powszechności i popularności. Dzieje się tak, mimo że często jest niestabilny i ma wiele wad. Charakteryzuje się dużą szybkością komunikacji i zwiększonym zasięgiem w porównaniu do Bluetooth.